အခုကစလို႕ဘာအေၾကာင္းေၾကာင္႔ပဲျဖစ္ျဖစ္ ဒီကဗ်ာကို ခင္ဗ်ားဆံုးေအာင္ဖတ္ပါ

အခုကစလို႕ ဘယ္နည္းနဲ႕မွ အဆံုးအရႈံးမခံႏိုင္ေတာ႕ဘူး
ခင္ဗ်ားကို

အဲ႕ဒီမ်က္လံုး၀ိုင္း၀ိုင္းေတြက အနီးမႈန္တတ္သလား
ေနာက္တစ္ခုထပ္ေမးမယ္
အဲ႔ဒီမ်က္လံုး၀ိုင္း၀ိုင္းေတြက
အနီးကိုေက်ာ္ျပီး အေ၀းကိုပဲေမွ်ာ္ေနခဲ႔တာလား

ခင္ဗ်ားကို ခ်န္ရစ္ထားခဲ႕တဲ႕ ျမစ္ေတြဆီကမွ
ခ်စ္ျခင္းေမတၱာငါးေတြ ဖမ္းယူစားသံုးခ်င္ေနတာ
ရူးသြပ္တာမဟုတ္လို႕ ဘာလဲ
အျဖည္႕မခံေတာ႕တဲ႕ ကြပ္လပ္ေတြနဲ႕မွ
ဆက္ျပီးပတ္သတ္ခ်င္ေနတာ
မိုက္မဲတာမဟုတ္လို႕ဘာလဲ

က်ဳပ္က ခင္ဗ်ားထက္အငယ္ဆိုလဲ
ဘာျဖစ္ျဖစ္ေျပာမယ္
က်ဳပ္နဲ႕ ပတ္သက္တာကလြဲလို႕
ခင္ဗ်ားလုပ္သမွ်ဟာ အမွားခ်ည္းပဲ

အခုကစလို႕ ခင္ဗ်ားအတြက္
လူေတာ္မဟုတ္ဘူး က်ဳပ္က လူေပ်ာ္
လူေကာင္းမဟုတ္ဘူး က်ဳပ္က လူေဟာင္း
ရြတ္ရြတ္နဲ႕ ရြဲ႕ရြဲ႕ပဲ
ခင္ဗ်ားကလြဲလို႕ ျမင္ျမင္သမွ်ဟာလဲ တစ္ေစာင္းခ်ည္းပဲ


ဒါဟာ ေဒါသကေန အသြင္ေျပာင္းလာတဲ႕ ခ်စ္ျခင္းေမတၱာ
ခင္ဗ်ားကို ေနာက္ဆံုးဆိုျပမဲ႕သီခ်င္းျဖစ္တယ္
ျငိမ္းခ်မ္ေရးစာခ်ဳပ္ကို ျပင္ဆင္ေရးထားတဲ႕
စစ္ေၾကညာလႊာလဲျဖစ္သလို
ခ်ိန္ကိုက္မိုင္းတစ္လံုးရဲ႕ စကၠန္႕ေရတြက္သံေတြျဖစ္တယ္

ေဟ႕ . . . ခင္ဗ်ားဆိုတဲ႕မမ
အခုကစလို႕ ဖ်ားနာေနတဲ႕က်ဳပ္ႏွလံုးသားကို ကုသဖို႕
ခင္ဗ်ားရင္တံခါးကို ဟထားေပးပါ
က်ဳပ္ခပ္ဖြဖြပဲ၀င္လာခဲ႕မယ္

အမုန္ေထာင္ေခ်ာက္ေတြ တန္းစီဖြက္ထားမလား
လက္လြတ္အဆံုးရံူးမခံႏိုင္တဲ႕ေနာက္ေတာ႕
က်ဳပ္ေသမွာ မေၾကာက္ေတာ႕ဘူး
တစ္ခုေလးပဲ . . .
တစ္ခုေလးပါပဲ


တိုးတိုးရယ္နဲ႕တိတ္တိတ္ေလး
“ခင္ဗ်ားကို သိပ္ ခ်စ္ တာ” လို႕
မေျပာရမွာကိုပဲ စိုးရိမ္္တာ။