အခုကစလို႕ဘာအေၾကာင္းေၾကာင္႔ပဲျဖစ္ျဖစ္ ဒီကဗ်ာကို ခင္ဗ်ားဆံုးေအာင္ဖတ္ပါ

အခုကစလို႕ ဘယ္နည္းနဲ႕မွ အဆံုးအရႈံးမခံႏိုင္ေတာ႕ဘူး
ခင္ဗ်ားကို

အဲ႕ဒီမ်က္လံုး၀ိုင္း၀ိုင္းေတြက အနီးမႈန္တတ္သလား
ေနာက္တစ္ခုထပ္ေမးမယ္
အဲ႔ဒီမ်က္လံုး၀ိုင္း၀ိုင္းေတြက
အနီးကိုေက်ာ္ျပီး အေ၀းကိုပဲေမွ်ာ္ေနခဲ႔တာလား

ခင္ဗ်ားကို ခ်န္ရစ္ထားခဲ႕တဲ႕ ျမစ္ေတြဆီကမွ
ခ်စ္ျခင္းေမတၱာငါးေတြ ဖမ္းယူစားသံုးခ်င္ေနတာ
ရူးသြပ္တာမဟုတ္လို႕ ဘာလဲ
အျဖည္႕မခံေတာ႕တဲ႕ ကြပ္လပ္ေတြနဲ႕မွ
ဆက္ျပီးပတ္သတ္ခ်င္ေနတာ
မိုက္မဲတာမဟုတ္လို႕ဘာလဲ

က်ဳပ္က ခင္ဗ်ားထက္အငယ္ဆိုလဲ
ဘာျဖစ္ျဖစ္ေျပာမယ္
က်ဳပ္နဲ႕ ပတ္သက္တာကလြဲလို႕
ခင္ဗ်ားလုပ္သမွ်ဟာ အမွားခ်ည္းပဲ

အခုကစလို႕ ခင္ဗ်ားအတြက္
လူေတာ္မဟုတ္ဘူး က်ဳပ္က လူေပ်ာ္
လူေကာင္းမဟုတ္ဘူး က်ဳပ္က လူေဟာင္း
ရြတ္ရြတ္နဲ႕ ရြဲ႕ရြဲ႕ပဲ
ခင္ဗ်ားကလြဲလို႕ ျမင္ျမင္သမွ်ဟာလဲ တစ္ေစာင္းခ်ည္းပဲ


ဒါဟာ ေဒါသကေန အသြင္ေျပာင္းလာတဲ႕ ခ်စ္ျခင္းေမတၱာ
ခင္ဗ်ားကို ေနာက္ဆံုးဆိုျပမဲ႕သီခ်င္းျဖစ္တယ္
ျငိမ္းခ်မ္ေရးစာခ်ဳပ္ကို ျပင္ဆင္ေရးထားတဲ႕
စစ္ေၾကညာလႊာလဲျဖစ္သလို
ခ်ိန္ကိုက္မိုင္းတစ္လံုးရဲ႕ စကၠန္႕ေရတြက္သံေတြျဖစ္တယ္

ေဟ႕ . . . ခင္ဗ်ားဆိုတဲ႕မမ
အခုကစလို႕ ဖ်ားနာေနတဲ႕က်ဳပ္ႏွလံုးသားကို ကုသဖို႕
ခင္ဗ်ားရင္တံခါးကို ဟထားေပးပါ
က်ဳပ္ခပ္ဖြဖြပဲ၀င္လာခဲ႕မယ္

အမုန္ေထာင္ေခ်ာက္ေတြ တန္းစီဖြက္ထားမလား
လက္လြတ္အဆံုးရံူးမခံႏိုင္တဲ႕ေနာက္ေတာ႕
က်ဳပ္ေသမွာ မေၾကာက္ေတာ႕ဘူး
တစ္ခုေလးပဲ . . .
တစ္ခုေလးပါပဲ


တိုးတိုးရယ္နဲ႕တိတ္တိတ္ေလး
“ခင္ဗ်ားကို သိပ္ ခ်စ္ တာ” လို႕
မေျပာရမွာကိုပဲ စိုးရိမ္္တာ။

မုန္တိုင္းေနာက္ဆက္တြဲ

ေရၾကည္ရာမွာ ျမက္မႏုႏိုင္တဲ႕အေလ်ာက္
ျမက္ႏုရာမွာ ေရမၾကည္ႏိုင္တဲ႕ေနာက္
တစ္ေယာက္ရဲ႕ လုိအပ္မႈက တစ္ေယာက္ကို အက်ိဳးမျပဳတဲ႕အခါ
တစ္ေယာက္ရဲ႕ရူးသြပ္မႈက တစ္ေယာက္အတြက္ အႏုပညာျဖစ္မလာတဲ႕အခါ
ေျခရာေတြကိုယ္စီ သိမ္းရုပ္လို႕
လာလမ္းအတိုင္း တို႕ေတြ ေနာက္ဆုတ္လိုက္ၾကရံု

အလံျဖဴေတြ စံပယ္လိုသြင္သြင္ပြင္႔ျပေနပါလ်က္နဲ႕
သံသယေတြနဲ႕အေမွာင္ခ်ထားတဲ႕ အခန္းဆိုေတာ႕မွ
မ်က္ကန္းတစ္ေယာက္ရဲ႕ အခ်စ္ကို မင္းျမင္ႏိုင္ပါအံုးမလား
အေျပာခပ္လြယ္လြယ္နဲ႕ပဲ . . . မင္းကစျပီးေမ႕လိုက္ကြယ္

တစ္ကယ္လို႕ေပါ႕ . . .
တစ္ကယ္လို႕ ျဖစ္ႏိုင္မယ္ဆိုရင္ . . .
တစ္ကယ္လို႕ ေနာက္တစ္ခါ ျပန္ဆံုျဖစ္မယ္လို႕ မင္းယူဆခဲ႕ရင္
အမ်ားၾကီးမေတြးပါနဲ႕ အခ်စ္ရယ္

အေသခ်ာဆံုးတရားက
ငါဟာ မင္းအတြက္ ခ်စ္ျခင္းအေပြးေတြအထပ္ထပ္နဲ႕သနပ္ခါး
ငါ႕အေသြးအသားေတြ အပြန္းပဲ႕ခံလို႕
မင္းတစ္ဘ၀လံုး ေမႊးျမေနေစရပါ႕မယ္။

ဆႏၵ

ကဲ . . . ကိုယ္ပိုင္အယူအဆေတြခဏေဘးခ်လို႕
မင္းနဲ႕ငါ႕စိတ္ေတြကို တစ္သားတည္းက်ေအာင္
ထားၾကည္႕လိုက္စို႕ရယ္

လြတ္လပ္စြာကြဲလြဲႏိုင္တာေတြက
ခဏ ခဏ ဆိုေတာ႕လည္း စိတ္ပ်က္စရာ
ဘ၀ဆိုတာၾကီးက ဘယ္လိုပံုစံခြက္ထဲ
ေပ်ာ္၀င္ေနရတဲ႕ အရာလဲ
ေျပာရတာလည္း ေမာတယ္

အနည္းဆံုးေတာ႕ မင္းငါ႕ကိုခ်စ္ေနသလို
ထပ္တူ ငါလဲ မင္းကိုခ်စ္ေန
ရွင္႔ကဗ်ာေတြက ဘာေတြမွန္းမသိဘူးဆိုတာ
ေနာက္မွပဲေျပာေတာ႕ကြယ္

လာခဲ႕ . . . အခ်စ္ရယ္
ကိုယ္ပိုင္အယူအဆေတြ ေဘးခ်လို႕
ခဏပဲျဖစ္ျဖစ္
မင္းနဲ႕ငါ႕စိတ္ေတြကို တစ္သားတည္းက်ေအာင္
ထားၾကည္႕လိုက္ပါစို႕ကြယ္

တစ္ကိုယ္ရည္

စီးက်ေနတဲ႕ မိုးေရစက္ေတြကိုေက်ာ္လို႕
မွန္ျပဴတင္းအျပင္ကို ေမွ်ာ္ေငးမိ္
မ်က္၀န္းက သတိရျခင္းႏွင္းေတြ ေၾကြက်ရံုထက္
ဘာမွ မတတ္ႏိုင္တယ္

မင္းမမွတ္မိလဲ ကိစၥမရွိဘူးရယ္
ကိုယ္႕ဖာသာ
အတိတ္ျမစ္ထဲမွာ ပူေလာင္ကူးခပ္ေနခ်င္မိတာကိုက
နာတာရွည္ ကုမရတဲ႕ေရာဂါ
ငါ႕ကို မလိုအပ္ေတာ႕ဘူးေျပာတဲ႕ေန႕ကလည္း
အခုလိုမ်ိဳး မိုးေတြရြာခဲ႕ေပါ႕

ဟန္ကိုယ္႕ဖို႕ပါကြဲ႕
မင္းမၾကိဳက္တဲ႕ Pink Floyd ရဲ႕
သီခ်င္းေတြ အက်ယ္ၾကီးဖြင္႔လို႕ မလြမ္းဆြတ္ဟန္ေဆာင္
မခံႏိုင္တဲ႕အဆံုး
ကိုင္သူမရွိတဲ႕ ဖုန္းကိုအေၾကာင္းမဲ႕ေခၚ
ဆက္သူမရွိပါပဲ တယ္လီဖုန္းသံကို ေမွ်ာ္ေနမိျပန္တယ္

သို၀ွက္မႈေတြ ခပ္မ်ားမ်ားနဲ႕
ရွင္႕အခ်စ္က တစ္ကယ္႕စိတၱဇပဲ
မျမင္မၾကားရလဲ . . စိတ္ထဲ
သူ႕အရိပ္ကေလးနဲ႕အသံဟာ တစ္ဆူတစ္ညံရွိဆဲ

ခ်စ္ျခင္းေမတၱာဟာ သူ႕အကိုင္းအခက္နဲ႕သူသာ
ရွင္သန္ေနပါေစေတာ႕ကြယ္
ေဟာ႕ဒီညမွာ . . . .
ဘာအကူအညီမွမပါပဲ ရိုးရုိးေလးအိပ္စက္ပစ္ႏိုင္ဖို႕သာ
ကိုယ္ ေမွ်ာ္လင္႔မိပါတယ္။