အံု႕ပံုး

မသဲမကြဲ အလင္းခပ္ေဖ်ာ႕ေဖ်ာ႕ထဲ
အျခယ္အသကင္းတဲ႕ သူ႕ပါးျပင္မို႕ေဖာင္းေဖာင္းဆီ
အေငးမွာ
ကိုယ္႕စိတ္အေညာင္းအညာေတြ လြင္႔ေ၀းခဲ႕ရပံု

ႏွလံုးေသြး ဒိတ္ဒိတ္တိုးသံက လြင္႔ပ်ံ႕ဆဲတီးလံုးသံေတြၾကား
ကိုယ္႕နားစည္ထက္ ၾကည္ၾကည္လင္လင္

. . . . .

မေျပာသင္႔ဘူးထင္လို႕ စိတ္ထဲကပဲေရရြတ္မိတယ္
ရင္လဲခုန္တယ္ . . . ခ်စ္လဲခ်စ္တယ္ကြယ္။